ใบความรู้ที่ 14
อ.ไชยฉัตร โรจน์พลทามล
เขตบริหารระดับมณฑล
ปัจจุบัน จีนมีเขตบริหารระดับมณฑล 34 หน่วย อันได้แก่ 23 มณฑล 5 เขตปกครองตนเอง นครที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง 4 นครและเขตบริหารพิเศษ 2 เขต
นครที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง 4 นครคือ
นครเป่ยจิงหรือนครปักกิ่ง
เป็นเมืองหลวงของสาธารณรัฐประชาชนจีน มีชื่อย่อว่า จิง ตั้งอยู่ที่ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของ ที่ราบหวาเป่ย ชื่อเดิมคือ จี่ สมัยชุนชิวจ้านกั๋วเป็นเมืองหลวงของแคว้นยัน สมัยราชวงศ์เหลียว เป็นเมืองหลวงรอง ชิ้อยันจิง เป็นเมืองหลวงของจีนตั้งแต่สมัยราชวงศ์จิน หยวน หมิง ชิงจนถึง สาธารณรัฐจีน เคยใช้ชื่อจงตู ต้าตู เป่ยผิงและเป่ยจิง เริ่มตั้งเป็นเมืองตั้งแต่ปี 1928 ปัจจุบัน แบ่งเป็น 16 เขตและ 2 อำเภอ เป็นนครที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง พื้นที่ทั่วนครเป่ยจิงมีถึง 16800 ตารางกิโลเมตร ถึงสิ้นปี 2002 ทั่วนครเป่ยจิงมีประชากร 1136300 คน นครเป่ยจิงเป็นศูนย์การเมือง วัฒนธรรม วิทยาศาสตร์ การศึกษาและเขตชุมทางการคมนาคมทั่วประเทศจีนและก็เป็นเมืองท่อง เที่ยวที่มีชื่อดังทั้งในประเทศจีนและในโลก แหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญมีกำแพงเมืองจีน พระราชวัง โบราณ หอฟ้าเทียนถัน สุสานจักรพรรดิสมัยราชวงศ์หมิง วังพักร้อนอี๋เหอหยวนและภูเขาเซียงซาน เป็นต้น
นครซ่างไห่หรือนครเซี่ยงไฮ้
นครซ่างไห่มีชื่อย่อว่า หู้ ตั้งอยู่ในช่วงกลางชายฝั่งทะเลด้านตะวันออกของจีน ตรงกับปากน้ำ แม่น้ำแยงซี สมัยโบราณ เป็นหมู่บ้านชาวประมงในเขตชายฝั่งทะเล สมัยชุนชิวอยู่ในแคว้นอู๋ สมัยราชวงศ์ซ่งตั้งเป็นตำบลหนึ่งและเริ่มใช้ชื่อซ่างไห่ ตั้งเป็นเมืองตั้งแต่ปี 1927 ปัจจุบัน เป็นนคร แห่งหนึ่งใน 4 นครที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง แบ่งเป็น 18 เขตและ 1 อำเภอ ทั่วนครซ่างไห่มีพื้นที่กว้าง 5800 คารางกิโลเมตร ถึงสิ้นปี 2002 นครซ่างไห่มีประชากร 1334700 คน นครซ่างไห่เป็นนครที่ ใหญ่ที่สุดในจีนและก็เป็นมหานครในโลกด้วย นครซ่างไห่ยังเป็นนครอุตสาหกรรม พาณิชยกรรม ศูนย์การเงินและฐานวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี่ที่ใหญ่ที่สุดของจีน
นครเทียนจินหรือนครเทียนสิน
นครเทียนจินมีชื่อย่อว่า จิน ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของที่ราบหวาเป่ย แม่น้ำแคว สำคัญ ๆ ของแม่น้ำไห่เหอ 5 สายบรรจบกันที่นครเทียนจินแล้วเข้าสู่ทะเลปั๋วไห่ สมัยราชวงศ์จินและ ราชวงศ์หยวนชื่อจื๋อกู เป็นเมืองท่าอันสำคัญในการขนส่งทางเรือตามคลองขุดจากปักกิ่งถึงหางโจว ต่อมา ตั้งเป็นตำบลไห่จิน สมัยต้นราชวงศ์หมิงเริ่มใช้ชื่อเทียนจิน เริ่มตั้งเป็นเมืองตั้งแต่ปี 1928 ปัจจุบัน แบ่งเป็น 15 เขตและ 3 อำเภอ เป็นนครที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง ทั่วนครเทียนจิน มีพื้นที่กว้างกว่า 11000 ตารางกิโลเมตร ถึงสิ้นปี 2002 มีประชากร 9190500 คน เทียนจิน เป็นนครอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือของจีน มีน้ำมันปิโตรเลี่ยม แก๊สธรรมชาติ เกลือและ ทรัพยากรอื่น ๆ อุดมสมบูรณ์ มีพื้นฐานเทคโนโลยี่ทางอุตสาหกรรมพอสมควร และก็เป็นศูนย์การ พาณิชย์และเมืองท่าอันสำคัญในภาคเหนือของจีน โบราณสถานและแหล่งท่องเที่ยวอันสำคัญ ในนครเทียนจินมีสวนหนิงหยวน วังเทียนโห้ว ป้อมปืนต้ากูโข่ว วัดตู๋เล่ออำเภอจี่เซี่ยน กำแพง เมืองจีนด่านหวงหยาตลอดจนเขตทัศนียภาพผันซาน เป็นต้
นครฉงฉิ้งหรือนครจูงกิ
นครฉงฉิ้งหรือนครจูงกิงมีชื่อย่อว่า อี๋ ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกของภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน อยู่ตอนต้นแม่น้ำแยงซี สมัยชุนชิวจ้านกั๋วสังกัดแคว้นปา สมัยราชวงศ์สุยและราชวงศ์ถังสังกัด จังหวัดอี๋โจว สมัยสงครามต่อต้านญี่ปุ่นเป็นเมืองหลวงรองของรัฐบาลก๊กมิ่นตั๋ง เมื่อปี 1997 ตั้งเป็น นครที่ขึ้นตรงต่อส่วนกลาง แบ่งเป็น 15 เขต 17 อำเภอ อำเภอปกครองตนเอง 4 อำเภอและ เมืองระดับอำเภอ 4 เมือง มีพื้นที่กว้างรวม 82300 ตารางกิโลเมตร ถึงสิ้นปี 2002 ทั่วนคร ฉงฉิ้งมีประชากรรวม 31070000 คน นครฉงฉิ้งเป็นนครอุตสาหกรรมแบบเอนกประสงศ์ แหล่งท่อง เที่ยวที่มีชิ้อดังมี ช่องแคบซันเสีย ภูเขาผีผา ภูเขาจิ้นหยุนซาน เป็นต้น
23 มณฑลของจีนคือ | ||
ชื่อมณฑล | ชื่อย่อ | เมืองเอก |
เหอเป่ย | จี | สือเจียจวง |
ซานซี | จิ้น | ไท่หยวน |
เหลียวหนิง | เหลียว | เสิ่นหยาง |
จี๋หลิน | จี๋ | ฉางชุน |
เฮยหลงเจียง | เฮย | ฮาร์บิน |
เจียงซู | ซู | หนานจิง |
เจ๋อเจียง | เจ๋อ | หางโจว |
อันฮวย | หว่าน | เหอเฝย |
ฝูเจี้ยน | หมิ่น | ฝูโจว |
เจียงซี | ก้าน | หนานชัง |
ซานตง | หลู่ | จี่หนาน |
เหอหนาน | อี้ | เจิ้งโจว |
หูเป่ย | เอ้อ | อู่ฮั่น |
หูหนาน | เซียง | ฉางซา |
กว่างตง | เย่ | กว่างโจว |
ไห่หนาน | ฉง | ไหโข่ว |
ซื่อชวน | ชวน หรือ สู่ | เฉิงตู |
กุ้ยโจว | เฉียน หรือ กุ้ย | กุ้ยหยาง |
หยุนหนาน | เตียน หรือ หยุน | คุนหมิง |
ส่านซี | ส่าน หรือ ฉิน | ซีอัน |
กันซู่ | กัน หรือ หล่ง | หลานโจว |
ชิงไห่ | ชิง | ซีหนิง |
ถัยวัน | ถัย | ถัยเป่ย |
เขตปกครองตนเอง 5 เขตคือ
| ||
ชื่อเขตปกครองตนเอง | ชื่อย่อ | เมืองเอก |
เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน | เน่ยเหมิงกู่ | ฮูฮอต |
เขตปกครองตนเองชนชาติธิเบต | จ้าง | ลาสา |
เขตปกครองตนเองชนชาติจ้วงแห่งกว่างซี
| กุ้ย | หนานหนิง |
เขตปกครองตนเองชนชาติหุแห่งหนิงเซี่ย
| หนิง | อิ๋นชวน |
เขตปกครองตนเองชนชาติอุยกูรแห่งซินเจียง
| ซิน | อูรุมชี |
เขตบริหารพิเศษ 2 เขตคือ
| |
เขตบริหารพิเศษ | สภาพคร่าวๆ |
เซียงกั่ง หรือ ฮ่องกง | จีนกลับมาใช้อธิปไตยเหนือฮ่องกงเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 1997 โดยได้ตั้งเขตบริหารพิเศษ ฮ่องกง ใช้ชื่อย่อว่า กั่ง เซียงกั่งหรือฮ่องกงตั้งอยู่ในเขตชายฝั่งทะเลจีนใต้หรือว่า ทะเลหนานไห่ อยู่ฝั่งตะวันออกปากแม่น้ำจูเจียงและฝั่งใต้แม่น้ำเซินเจิ้น ประกอบด้วยเกาะฮ่องกง เกาะเการุน ซินเจี้ยและเกาะต่าง ๆ ในบริเวณใกล้ ๆ มีพื้นที่กว้างรวม 1098.51 ตารางกิโลเมตร ถึงสิ้นปี 2002 ฮ่องกงมีประชากรรวม 6815800 คน ในจำนวนนี้ เป็นชาวฮ่องกงที่อยู่ประจำ 66253 คน เป็นชาว ฮ่องกงที่อยู่ไม่ประจำ 190500 คน |
อ้าวเหมิน หรือ มาเก๊
|
จีนกลับมาใช้อธิปไตยเหนือมาเก๊าตั้งแต่วันที่ 20 ธันวาคม 1999 โดยได้ตั้งเขตบริหารพิเศษ มาเก๊า มีชื่อย่อว่า อ้าว อ้าวเหมินหรือมาเก๊าตั้งอยู่บนคาบสมุทรฝั่งตะวันตกแม่น้ำจูเจียง มีพื้นที่กว้างรวม 25.8 ตารางกิโลเมตร ถึงสิ้นปี 2002 มาเก๊ามีประชากรรวม 442000 คน
|
No comments:
Post a Comment